Auto-bio-graphy อำนาจ-ชีวิต-การเขียน
“ความทุกข์เบาบางลงเมื่อได้พบความหมาย” วิกเตอร์ อี แฟรงเกิล จิตแพทย์ชาวยิว-ออสเตรียน ผู้รอดชีวิตจากการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ในค่ายเอาชวิตซ์เขียนไว้ในหนังสือเล่มสำคัญของเขา (และของเรา) ‘Man’s Search for Meaning’ บันทึกชีวิตในค่ายกักกัน บันทึกวันเวลาแห่งความกลัว โกรธ เกลียดจากการต้องเห็นทั้งคนรักและคนไม่รู้จักถูกทรมานถึงตาย โดยไม่รู้ว่าวันสุดท้ายของตนจะมาถึงเมื่อไร ในช่วงที่จิตและใจสลายเช่นนั้น แฟรงเกิลพบว่าไม่ใช่ความหวังหรือความสุขหรอกที่ทำให้มนุษย์มีชีวิตอยู่ต่อไป เพราะหากเป็นเช่นนั้นชีวิตเขาคงจบสิ้นตั้งแต่วันที่ก้าวเข้าไปในค่าย แต่หากเป็น ‘ความหมาย’ ที่หมายถึงความเข้าใจในความสำคัญของทุกประสบการณ์ที่เกิดขึ้นไม่ว่าจะดีหรือร้าย เพื่อให้ยังพออยู่กับลมหายใจได้โดยเฉพาะในวันที่ไม่รู้ว่าจะอยู่ไปทำไม ยากเหลือเกินที่จะจินตนาการถึงสถานการณ์ที่แฟรงเกิลเผชิญได้ นี่ไม่ใช่สถานการณ์ปกติทั่วไป ครั้งเดียวก็ผิดปกติมากเกินไปในประวัติศาสตร์มนุษยชาติ หากประสบการณ์เฉพาะบุคคลของแฟรงเกิลกลับบันทึกบทเรียนสำคัญ นั่นคือบทเรียนที่ว่า “ชีวิตไม่ไร้ความหมาย” ดังชื่อหนังสือของเขาในภาษาไทย บทเรียนสากลที่ประยุกต์ใช้ได้กับผู้คนทุกสมัย ทุกชนชั้น ทุกสัญชาติว่าความทุกข์แปรเปลี่ยนเป็นความหมายเมื่อเราถอยมาพิจารณาชีวิตจากมุมกว้าง เพื่อให้เห็นความเชื่อมโยง เห็นแก่นแท้ใจความสำคัญซึ่งอยู่ตรงนั้นเสมอไม่ว่าสถานการณ์ชีวิตจะพยายามกระแทก เขย่าเรารุนแรงเพียงใด…
